Begin december had ik het genoegen een ontbijt te nuttigen met Günter Lach en Sylke Bruns, twee experts op het gebied van restanten pesticiden in voeding en andere aspecten van levensmiddelenkwaliteit. Zij verzorgden een workshop over residuen, laboratoria en nieuwe trends op het gebied van dit onderwerp. In de zaal zaten twintig kwaliteitsmanagers die dagelijks hun hoofd breken op basis van welke feiten zij besluiten nemen over de aankoop van biologische grondstoffen. Dat is topsport geworden, want hoewel in de biologische landbouw geen chemisch-synthetische bestrijdingsmiddelen gebruikt mogen worden, rust de last van de residuen uit de gangbare landbouw grotendeels op de schouders van de biologische teelt. Ten onrechte, want het zou de vervuiler moeten zijn die betaalt, maar daarover een andere keer.
Tijdens het ontbijt hadden we het over de onmogelijkheid om in een vervuilde wereld volledig schoon te kunnen produceren. Als voorbeeld noemde ik de nanodeeltjes (nano = een miljardste meter) van plastic die overal in worden aangetroffen. Bruns sloeg aan op de nanotechnologie en vertelde over haar betrokkenheid bij de Duitse gezondheidsbeoordeling van deze nieuwe technologie in voeding. De nanotechnologie wordt al vol toegepast in voeding om de houdbaarheid, smaak, geur, kleur en vloeibaarheid te beïnvloeden. Als voorbeeld noemde ze Heinz tomatenketchup, waar de kleur van lupine door middel van de techniek in no time egaal door de substantie verspreid wordt.
De snelle en onzichtbare opkomst van de nanotechnologie in voeding kan eenvoudig verklaard worden door de enorme mogelijkheden die het fabrikanten biedt. Langer houdbaar; we verlagen de voedselverspilling! Smaak, geur en kleur; nu nog lekkerder en misschien wel gezonder, want met minder vet of suiker! Met de nanotechnologie kan de levensmiddelenindustrie weer lekker verder knutselen en verleiden. Breekt na de foute vetten en de overconsumptie van suiker en zout, nu het tijdperk aan van nanofrituur en -ijs?
Voor nieuwe technologieën zoals de inzet van nano’s bestaan geen wetgeving en geen etiketteringsvoorschriften. De BASF’s van deze wereld, die de technologie aanbieden, willen dat graag zo houden. Probleem is dat er nauwelijks onderzoek wordt verricht naar de gezondheidseffecten. Bruns was juist op gezondheidsgebied niet erg gerust. Ze vertelde dat nano’s makkelijk onze cellen kunnen binnendringen en de weg openen voor minder gewenste indringers…
Met dit schrikbeeld voor ogen verwacht ik dat de natuurlijke voedingstrend van vers, biologisch en zo min mogelijk bewerkt ook in 2017 zal aanhouden. Biologisch groeit mondiaal al jaren met gemiddeld 10% per jaar en dat zal ook in 2017 het geval zijn. Verse groenten en fruit zitten eindelijk weer in de lift. Steeds meer mensen maken zelf weer dagelijks werk van koken met verse ingrediënten. Het suikerrijke frisdrankenschap is in 2016 met 10% gedaald. Puur eten en drinken wordt de norm in 2017. Geniet ervan!