Zaaien en oogsten

Wie zaait weet nooit wat hij zal oogsten. Jarenlang heb ik de biologische eetleer in praktijk gebracht en op het bord van mijn kinderen gelegd. Soms kon ik me niet inhouden en vertelde iets over de duistere praktijken in de fastfood industrie, zoals het plakvlees van de kipnugget en het effect van het vette koolhydraten voer op de gezondheid. Had niet het gevoel dat het veel indruk maakte, maar ja, een vader met een missie. Nu ze het huis uit zijn, blijkt het zaad toch wortel geschoten te hebben. De een eet vooral vega en bio, terwijl hij vroeger het gelukkigst werd van spareribs. De ander heeft haar carnivoren vriend verleid tot een “Meatless May” maand en de plofkip tot ‘carne non grata’ gebombardeerd. De derde woont sinds het voorjaar op het platteland en verbouwt sindsdien haar eigen groenten en wat fruit. Haar vriend houdt kippen en bakt dagelijks het brood.

Voor de vakantie waren ze bij ons te gast. Het gesprek kwam op eten. De plattelands dochter en haar vriend vertelden dat ze laatst na het klussen naar de Burgerking waren gegaan, ‘waar je verwacht dat er voor weinig geld meer op je hamburger zit.’ Dat bleek tegen te vallen, in verschillende opzichten. Voor twee frites, twee King burgers en een blikje drinken moest € 20,- afgerekend worden. Veel groen zat er niet op. Na het eten werden de darmen zeer onrustig, wat lastig is als je samen nog een uur in de auto moet zitten. Na twee uur hadden ze alweer honger. ‘We gaan nooit meer naar de Burgerking.’