Als het aan de Wetenschappelijke Raad voor Regeringsbeleid (WRR) ligt, gaat de overhead paal en perk stellen aan wat we eten. Suiker, zout, fout vet en dierlijke producten gaan in de ban of worden de markt uit geprijsd ten gunste van groenten, fruit, brood, peulvruchten en noten. Ongeveer de helft van de Nederlanders is voorstander, de andere helft is tegenstander, bleek
uit een meting in Standpunt NL. Mooi vertrekpunt.
Er is een parallel tussen de WRR voorstellen voor ongezond eten en het anti-rookbeleid. Om het ongezonde roken te ontmoedigen zijn de belastingen sterk verhoogd en moet op de verpakking gewaarschuwd worden dat het rookartikel dodelijk is. In Nederland gebeurt dat nog veel te slap in vergelijking met Australië. Daar kost een pakje sigaretten 20 euro, staan verziekte organen op de verpakking en mag je nergens in de openbare ruimten roken, zelfs niet op het terras of in de buurt daarvan. Australië is met Denemarken het land waar ook geëxperimenteerd is met belasting op ongezonde voedingsingrediënten, zoals suiker, vet en zout. De drijvende reden erachter is de voortdurende stijging van de gezondheidskosten. Het gezondheidszorg systeem in Australië is zeer toegankelijk voor iedereen. De schadelijke effecten van roken en ongezond eten worden afgewenteld op de gezondheidszorg. Ook in Nederland kennen we dat effect: het zorgbudget van meer dan 90 miljard euro maakt 15% van onze overheidsbegroting uit. Het dwingt de overheid maatregelen te nemen om de veroorzakers van de stijgende zorgkosten, waaronder ongezond eten, weg te nemen.
In Nederland wordt momenteel getracht om met de kaasschaaf de zorgkosten in de klauwen te houden. Sluiting van zorgtehuizen, inperking van het persoonsgebonden budget en continue verhoging van het eigen risico voor de zorgverzekering zijn enkele voorbeelden. Veel logischer zou het zijn om aantoonbaar schadelijke voedingsingrediënten, zoals suiker, niet langer via EU-subsidies te ondersteunen, maar juist als basisgrondstof te belasten. Dat laatste geldt ook voor chemisch-synthetische zoetmakers – die eigenlijk gewoon verboden dienen te worden -, zout en transvetzuren. De biologische normen voor dierlijke productie zouden de minimumnorm moeten worden, waardoor de prijs stijgt en de consumptie ervan daalt.
Wie in afwachting van overheidsbeleid alvast gezond wil eten, kiest vooral voor vers, bij voorkeur biologisch. En neem de tijd om zelf de maaltijd te bereiden en er lekker van te genieten.
bavovandenidsert.com 