We eten ons ziek en hoe gaan we dat tij keren? De WRR (zie column Belasting op ongezond eten) adviseert de overheid om keiharde regels in te stellen die ongezonde voeding uit de markt moeten prijzen. Voorlichting alleen helpt niet en de gezondheidskosten lopen maar op bij een bevolking die al voor 50% overgewicht heeft. Martin van Hees, hoogleraar ethiek, en Mark van de Vlede, medewerker van de TeldersStichting, zijn tegen wetgeving op ongezonde voeding. Want: “Een officieel eetbeleid is een voedingsbodem voor onverdraagzaamheid jegens mensen die lang en gezond leven vast wel belangrijk vinden, maar niet tegen elke prijs.” (de Volkskrant, 14-10-14). En de overheid is geen bedrijf die ons mag beïnvloeden: “zij maakt en handhaaft wetten en heeft ons vertrouwen nodig.”
In dezelfde editie van de Volkskrant fileert conceptmaker Scat van Opstall de ‘vage vinkjes’ van de stichting Ik Kies Bewust Stichting, waarin multinationals als Unilever met het door de overheid gefinancierde Voedingscentrum bepalen wat een gezonde en bewuste keuze is. Dat zijn de cola lights, de magere fruitmelk met 99% suiker en duizenden andere onzinproducten die voor het logo betalen en daarmee de consument collectief misleiden. “Den Haag geeft de regie volkomen uit handen gegeven,” stelt Van Opstall vast. “De directie van Suikermelk BV ligt in een deuk en ik neem het ze niet kwalijk. Bedrijven moeten winst maken om gezond te blijven. En de overheid moet beleid maken om de burgers gezond te houden. Kies bewust voor keiharde regulering, zou ik zeggen.”
We vinden het niet gek dat de overheid na heel veel leed met woekerpolissen en woekerhypotheekproducten paal en perk stelt aan de wanproducten uit de financiële hosannatijd. We vinden het ook niet gek dat de rookindustrie enigszins tot de orde is geroepen door de overheid. Daar heb ik nog ethicus over horen klagen. Zo zouden we het ook niet gek moeten vinden, na het uitbreken van de grootste ziekte-epidemie ter wereld, dat de makers van ongezonde voeding eindelijk worden aangepakt en ook hun producten via accijnzen veel duurder worden (dan gezonde producten). Als die situatie een feit is dan kan het ethische bezwaar van Van Hees en Van de Vlede herschreven worden: “Een officieel eetbeleid dat ongezonde voeding uit de markt prijs beschermt kwetsbare mensen tegen onverdraagzaamheid, omdat ze minder kans hebben op overgewicht en ziektes.” Zo levert gezonde voeding een bijdrage aan het Bruto Nationaal Geluk en wordt de afwenteling van de schade op de collectieve gezondheidszorg eindelijk gestopt.
bavovandenidsert.com 