Wanneer gaat de vervuiler betalen?

Gezonde voeding begint bij een gezonde landbouwen een gezonde natuur. De biologische landbouw en voeding wordt door de wetgevers in Brussel als een soort ‘safe haven’ beschouwd voor consumenten die natuurlijk en gifvrij willen eten. Dat zijn er steeds meer en dus willen die wetgevers deze uitvluchtconsumenten ‘beschermen’ met strenge maatregelen op residuen van chemische bestrijdingsmiddelen en gmo’s in biologische producten. In het nieuwe wetgevingsvoorstel van de commissie mogen biologische producten die meer dan tien op een miljard deeltjes chemische bestrijdingsmiddelen bevatten niet meer als biologisch verkocht worden. De consument verwacht van biologische producten immers dat ze schoon en residuvrij zijn.

Was het leven maar zo eenvoudig… De biologische landbouw vindt niet onder een kaasstolp plaats en heeft dus ook gewoon te dealen met de invloeden van buitenaf. Via lucht, water en bodem kunnen vervuilingen van buitenaf neerstrijken op de biologische akker. Een Zwitserse onderzoeker heeft aangetoond dat bijna alle levensmiddelen, ook biologische, nanopartikels van plastics bevatten. De plastic soep in de oceanen vindt via de kringloop ook zijn weg naar de akker. Het zelfde effect zien we met bestrijdingsmiddelen uit de organochloorgroep en natuurlijk het ooit veelgeprezen wondermiddel Round-up van Monsanto. Deze middelen worden in heel veel grondstoffen aangetroffen waarop ze nooit actief gebruikt zijn. Om maar te zwijgen van de contaminatierisico’s van gmo’s.

Nu al geeft het Nederlandse biologische bedrijfsleven vermogens uit aan preventieve maatregelen en laboratoria voor residutesten om zoveel mogelijk te voldoen aan de consumentenverwachting. Het zou wel heel wrang zijn dat een biologische boer, die geen gebruik maakt van chemisch-synthetische bestrijdingsmiddelen en gmo’s, straks zijn producten bij de minste geringste contaminatie afgekeurd ziet worden vanwege gif dat door anderen in grote hoeveelheden gebruikt wordt.

Het is onbegrijpelijk dat de biologische landbouw- en voedingssector die geen chemisch-synthetische bestrijdingsmiddelen gebruikt gestraft wordt voor de schade die vervuilers in omloop brengen. Als het principe dat de vervuiler betaald eindelijk toegepast zou worden, dan zouden de vervuilers heel snel minder vervuilen. Nu wordt de biologische landbouw en voeding in de onmogelijk positie gebracht om de oprukkende vervuiling te weren, terwijl zij juist een bijdrage levert aan gezonde landbouw en gezonde natuur.

Bij iedere contaminatie van een biologisch product raakt de op gezondheid beluste consument aan het twijfelen of biologisch voor hem wel de juiste oplossing biedt. Daarom geeft de biologische sector zo veel geld uit aan preventie en analyses. Maar op termijn is dit model niet houdbaar. Het is de vervuilende industrie en landbouw die zelf verantwoordelijk moet de schade en risico’s die zij aanrichten. Ondertussen rest er voor de consument met gezond verstand slechts een oplossing: koop zoveel mogelijk biologisch, want hoe meer biologische landbouw er is, des te groter de kans op schone en gezonde landbouwproducten.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s